k schrijf deze blog tijdens mijn vakantie adres in Zeeland. Want ik geniet momenteel van een heerlijke, welverdiende (vind ik zelf) zomervakantie van 3 weken in het mooie Zeeland. We zijn al jaren in het bezit van een caravan en trekken er iedere zomer op uit. Voor de coronatijd zijn we jarenlang naar Kroatië geweest. Maar nu dus in eigen land omdat we ivm de gezondheid van mijn vader liever wat dichterbij huis blijven. Onze vakanties zien er de laatste jaren wel wat anders uit dan vroeger. Het grootste verschil is dat we nog maar met z’n tweeën zijn, mijn man Maarten en ik. De kinderen zijn op een leeftijd dat ze niet meer met ons meegaan. Alhoewel ze wel eens langskomen als we in Nederland zijn.
Vroeger gingen we dus met z’n vijven, met onze 3 kinderen erbij. Ook toen de kinderen klein waren kampeerden we al. Met z’n allen sliepen we in onze net iets te kleine (voor 5 personen) caravan. Tafel eruit, campingbedje erin. Zelfs de kinderstoel propten we er soms nog bij als we gingen eten. Toen de kinderen nog heel klein waren bleven we in eigen land. Maar toen de jongste 3 jaar was gingen we voor het eerst naar Italië. Best een onderneming zo’n lange rit met jonge kinderen. We stopten natuurlijk iets vaker dan we zouden willen, maar de reis verliep altijd goed. Ik kocht altijd kleine cadeautjes voor onderweg. Die pakte ik vooraf thuis in. Zo hadden de kinderen gedurende de reis steeds wat afleiding en iets nieuws om mee te spelen. Toen ze wat ouder werden ben ik daarmee gestopt. Het waren leuke maar ook drukke vakanties. Op het strand of bij het zwembad maakten we altijd afspraken wie van ons twee er op moest letten zodat de ander even lekker kon gaan liggen. Constant moet je je kleine kinderen in je vizier hebben, niet heel relaxed dus. ‘S avonds allemaal mee onder de douche met papa of mama enz enz. Toen de kinderen ouder werden en wat meer vrijheid kregen konden we vaker met z’n tweeën iets ondernemen. De kids wilden nergens mee naartoe en vermaakten zich met vriendjes en vriendinnetjes op de camping en gingen ‘s avonds op stap.
Nu zitten we hier dus met z’n tweeën. We denken terug aan heerlijke vakanties met het hele gezin, maar stiekem vinden we het eigenlijk best heel erg fijn zo! We hoeven met niemand rekening te houden en kunnen precies doen waar we zin in hebben!
