Hier een blog van Jeanne, verloskundige in opleiding. Ik loop momenteel stage bij Vita en inmiddels heb ik veel van jullie al ontmoet! Het leek mij leuk om eens een blog te schrijven over hoe het is om stage te lopen als verloskundestudent. Ik zit nu in mijn vijfde jaar van de opleiding. Ik heb dus al wat jaren studie erop zitten en heb ook in veel verschillende praktijken stage gelopen. Elke praktijk is weer anders en dat is leuk om te zien! De ene praktijk is gevestigd in een dorp waar veel thuisbevallingen zijn. De andere praktijk is stads waar je vaak meer ziekenhuis (poliklinische) bevallingen ziet. Je hebt te maken met allemaal verschillende mensen met andere achtergrond en culturen. Dat maakt onder andere het vak zo divers. Ik zie ook verschil in drukte van een praktijk. Ik weet nog dat ik bij een kleine praktijk stageliep en echt dagen en nachten zat te wachten totdat ik een bevalling had. En soms is het zo dat je een paar bevallingen achter elkaar hebt. Het kan allemaal!
Over bevallingen gesproken; ik weet nog precies wanneer ‘mijn’ eerste bevalling was en hoe deze verliep. Het is echt een ding als verloskunde student, je eerste bevalling! Het was in januari 2018. Ik werd midden in de nacht wakker gebeld door de verloskundige. Een vrouw was zwanger van haar tweede kind en had weeën. Gauw ging ik op pad in m’n moeders Mini Cooper (super lief dat ik die mocht lenen, ik had zelf nog geen auto). Ik was vol adrenaline. Bij aankomst lag de moeder op de bank haar pittige weeën weg te zuchten. Ze bleek al 10 cm ontsluiting te hebben, het ging super snel. Gauw heb ik wat spullen uit de auto van de verloskundige gehaald en heb ik haar zoveel mogelijk ondersteund. Uiteraard deed ik nog weinig, want het was m’n eerste bevalling. Ik weet het moment nog dat het kindje geboren werd. Kippenvel! Ik zat vol verwondering te kijken, al zittend op de leuning van de bank. Zo bijzonder was het om te zien! Een mooi meisje werd geboren. Alles ging goed. Helemaal voldaan en vol adrenaline heb ik iedereen laten weten wat ik had meegemaakt. Ik kon het op dat moment wel van de daken schreeuwen. Achteraf ook wel leuk dat ze op de bank bevallen was. Dat gebeurt niet zo heel vaak!
Nu ik bij Vita stage loop, doe ik ongeveer 2 diensten en 2 spreekuren per week mee. Tijdens het spreekuur zie ik de hele dag mensen die voor een controle op de praktijk komen. Tijdens de diensten ben ik 24 uur oproepbaar voor bevallingen en de nodige bezoeken bij zwangeren met klachten of vragen. Ook de kraamvisites doe je tijdens een dienst. Deze proberen we altijd in de ochtend te doen, maar soms komt er een bevalling tussendoor. Het is niet altijd te plannen 😉 De verloskundige die dienst heeft, heeft dan 24 uur lang de spoedtelefoon bij de hand en neemt alle telefoontjes op. Ook ik doe dit af en toe om zo te kunnen oefenen en steeds beter zelf te kunnen handelen. Tijdens deze diensten is het handig om in de buurt te zijn van de praktijk. Vandaar dat ik bij Ellen slaap, een van de lieve assistenten van de praktijk. Zelf woon ik namelijk net wat te ver weg van de praktijk. Soms kan ik wel gewoon een stage vanuit huis lopen, hoor! Ik heb het alleen niet altijd voor het zeggen met stageplaatsen, dus soms komt het voor dat je als verloskunde student wat verder van huis stage loopt. Tot nu toe bevalt het prima en ik word goed in de watten gelegd op m’n logeeradres😉
Tijdens mijn stage houd ik mij ook bezig met verslagen. Voor school moet ik een portfolio maken. Daarin schrijf ik situaties die ik heb meegemaakt tijdens bijvoorbeeld een bevalling. Hiermee moet ik laten zien wat ik allemaal doe en dat ik straks zelfstandig kan gaan werken. Wanneer ik dit portfolio ingeleverd heb, volgt er een gesprek. Dit is een assessmentgesprek. Wanneer na dit gesprek met vragen blijkt dat mijn portfolio goed is, ben ik geslaagd! Je hebt tijdens de opleiding meerdere van deze assessments, maar ik ben nu bezig met m’n laatste. Dit is dus de laatste ‘hobbel’ die ik moet nemen om af te studeren.
Ik hoop tijdens mijn stage bij Vita nog veel te mogen leren. En als ik je nog niet gezien heb, graag tot gauw!
Groetjes Jeanne