In deze blog wil ik (Isha) een bevallingsverhaal met jullie delen dat ik niet snel zal vergeten. Het begon net zoals elke bevalling met een telefoontje tijdens mijn dienst; een aanstaande moeder belde dat haar weeën waren begonnen. Het was de bevalling van haar tweede kindje en tijdens het telefoongesprek hoorde ik haar al flink zuchten. Ik ben daarom meteen in de auto gestapt en naar haar toe gereden. Na controle bleek mijn cliënte voldoende ontsluiting te hebben om naar het ziekenhuis te gaan.
Eenmaal op de verloskamers zetten de weeën gestaag door. Terwijl ik de babykleertjes aan het klaarleggen was hoorde ik mijn cliënte en haar partner wat fluisteren. ‘’Laat het maar weten als je vragen hebt of advies wil’’, zei ik. ‘’Zullen we het haar vertellen?’’ zei de partner. ‘’Ik wil het eigenlijk pas na de bevalling vertellen’’ zei mijn cliënte tegen haar partner. Hierdoor werd ik steeds nieuwsgieriger, ik gaf dus aan dat ze alles aan mij kwijt konden. 
Hierop vertelde mijn cliënte en haar partner dat ze al een tijd geleden hadden besloten om hun kindje Isha te noemen. Eerder in de zwangerschap, toen ze voor het eerst bij mij op controle kwamen, hadden ze al getwijfeld om mij dit te vertellen nadat ik me had voorgesteld. Afgelopen nacht had ze bovendien ook nog gedroomd dat ik haar zou ondersteunen bij haar bevalling.
Dat is echter nog niet alles. Toen ze wakker werd bleek ze namelijk daadwerkelijk weeën te hebben, en toen ze ons belde op de diensttelefoon belde nam ik op en bleek ik de verloskundige te zijn die dienst had. Dat zij dit gedroomd had vond ik al bijzonder, maar dat ik net degene was die dienst had gaf een speciale wending die ik niet had zien aankomen. Zeker als je bedenkt dat mijn naam niet vaak voorkomt!
Nadat we kort stil hadden gestaan bij hoe leuk en bijzonder dit alles was, ging de bevalling vlot verder. Na heel wat weeën en een topprestatie van mijn cliënte kwam mijn kleine naamgenoot ter wereld. Dat gaf ook nog enkele grappige verwarrende momenten toen de verpleegkundige vroeg onder welke naam zij het kindje in moest schrijven. “Isha”, zei ik. “Nee, niet jouw naam, die van het kindje.” “Ja, Isha!”
Een paar weken geleden kreeg ik een foto van Isha die met een feestkroon lachend haar eerste verjaardag vierde. Dat was een erg leuke verrassing aan een bevalling om nooit te vergeten.