Deze maand aan mij, Myranda, weer de eer om een blog te schrijven voor Vita.
Toen ik 17 jaar geleden begon met werken bij Vita was ik 34 jaar oud. Ik had 3 jonge kinderen van 1, 4 en 7 jaar en zat dus ongeveer in dezelfde levensfase als de zwangeren die op controle kwamen. De gesprekken die ik met de zwangeren had gingen dus vaak over de kinderen. Vaak namen ze hun kinderen mee naar de spreekuren. Alles was dus heel herkenbaar omdat mijn kinderen dezelfde leeftijd hadden.
Inmiddels ben ik 51 jaar en zijn mijn kinderen 24, 21 en 18 jaar oud en dus volwassen (al is dat niet altijd te merken hoor!) 2 Van hen wonen nog thuis, 1 is de deur uit. Mijn 2 zoons hebben een fulltime baan en mijn dochter zit in het tweede jaar van het MBO. Ik zit dus nu totaal niet meer in dezelfde levensfase als de zwangeren die op de praktijk komen.
Die kleine kinderfase is natuurlijk een hele drukke en intensieve periode. 3 Jonge kinderen vergen veel tijd en energie en ‘a avonds was ik blij als het hele spul in bed lag en ik op de bank kon ploffen!
Ik heb van iedere leeftijdsfase van de kinderen genoten, het is fantastisch om je kinderen steeds groter en wijzer te zien worden.
Ik dacht altijd wel dat als je kinderen groot zijn dat je het een stuk makkelijker en rustiger zou hebben. Maar dat valt tegen hoor! Ze zeggen “kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen”. Daar is geen woord aan gelogen! Never a dull moment!!
Op een bepaalde leeftijd gaan ze op een (sport)clubje. De trainingen zijn meestal op de meest onmogelijke tijden (tussen 17-19 uur). Als ze nog iets ouder worden en een bijbaantje krijgen (uiteraard ook altijd op de meest onmogelijke starttijden) zit iedereen dus doordeweeks ‘savonds op een ander tijdstip te eten. En de gebroken nachten zijn weer terug van weggeweest als ze gaan stappen (heel fijn als ze allemaal op een ander tijdstip thuiskomen ‘s nachts). Of de periode dat ze nog niet alleen over straat mogen ‘s avonds laat of ‘s nachts. We hebben heel wat nachtelijke ritjes gehad om ze ergens op te halen, zelfs als ze buiten de stad waren!
Voor je kinderen heb je alles over, of ze nou groot of klein zijn.
De kleine kinderen die nu meekomen naar de praktijk vind ik allemaal zo ontzettend klein en schattig en ik kan me niet eens meer voorstellen dat die van mij ooit zo zijn geweest. Ik zou zo graag nog eens heel even terug gaan naar die tijd! Helaas kunnen we alleen nog zwijmelen bij de vele filmpjes die we van hen gemaakt hebben in de loop der jaren. Die zijn echt goud waard!
Lieve zwangeren, geniet ontzettend van jullie kleine spruitjes! Voor je het weet zijn ze groot en volwassen en gaan ze hun eigen gang!
